2. ابرهای غول آسای بیجینگ
این ابرهای سهمگین و بسیار عظیم، آخرین بار در سال 2012 میلادی در آسمان بیجینگ مشاهده شده اند. این ابر بیشتر شبیه منظره ای است که انفجار هسته ای ایجاد می کند. همچون قارچی عظیم در آسمان خودنمایی می کند. این توده که فقط شبیه ابر است و ابر واقعی نیست، در نتیجه گرمای بخش بالایی جو زمین ایجاد می شود.
رنگ قرمزی که در میان سفیدی های قطب جنوب مشاهده می کنید، اکسید آهن سمی است که از تیلور گلاسیا به رودخانه بانی در غرب روانه می شود. آن را به خون ریزی شباهت می دهند زیرا رنگ این اکسید قرمز است. این منظره را می توانید در ویکتوریا لند در قطب جنوب مشاهده کنید.
این منظره بسیار زیبا که همچون ستون های نوری نمایان شده است، از انعکاس نور روی غار یخی ایجاد شده است. خورشید منبع اصلی این نور است به همین دلیل به آن سولار پیلار می گویند. برای تماشای این منظره باید به آیداهو در مسکو سفر کنید.
این دشت بسیار زیبا در نزدیکی کوهستان آندیز در جنوب غربی بولیوی واقع شده است. این دشت حدود 10582 کیلومتر وسعت دارد و حدود 3656 متر از سطح دریا بالاتر است. اینجا منطقه ای است که آسمان می تواند تصور خود را بر زمین ببیند. شاید بتوان به آن آینه آسمان نیز لقب داد.
همه ما امواج آبی دریا که به شن های ساحل برخورد می کنند را دیده ایم. اما امواجی که همچون بلور در شب بتابند و برق بزنند را مسلما هیچ کدام ندیده اید. این تصویر کاملا واقعی است و هیچ نوع ترفند فتوشاپی برای خلق این منظره استفاده نشده است. این قطره های ریز و درخشنده آبی رنگ در واقع پلانکتون های گیاهی به نام «بایولومینانس» هستند. آنها در موقعیت های سخت برای حفاظت از خودشان نور آبی و درخشان از خود متصاعد می کنند. از طرف دیگر، گفته می شود، فسفرها در مواجهه با باد به رنگ آبی درخشان خودنمایی می کنند.
این غار عجیب نیز در مکزیک قرار دارد. ماده اصلی تشکیل دهنده این کریستال ها، سنگ گچ (بزرگ ترین کریستال دنیا) است. ارتفاع این کریستال ها حدود 11 متر و وزن آنها حدود 55 تن است. حرارت داخل این غار 58 درجه سانتی گراد و درجه رطوبت 99 درصد است. بنابراین، بدون تجهیزات و لباس های مخصوص نمی توان وارد این غار شد. هیچ انسانی حتی ده دقیقه هم نمی تواند داخل این غار دوام بیاورد.
این آبشار فوق العاده زیبا است و در کشور مکزیک قرار دارد.
در کانادا دریاچه ای به نام «آبراهام» وجود دارد که در شمال رودخانه ساسکاتچوان در آلبرت غربی واقع شده است. این دریاچه در سال 1972 میلادی شکل گرفته است و نام آن نیز از سیلاس آبراهام گرفته شده است. همیشه مقدار زیادی گاز متان از این دریاچه متصاعد می شود که موجب شکل گرفتن حباب روی آن شده است. در زمستان، هنگامی که آب یخ می زند، این حباب ها به یکدیگر می چسبند و توده های زیبایی از حباب را تشکیل می دهند.
در برخی مکان ها همزمان با فوران آتشفشان، در میان دود و مه و ابر موجود رعد و برقی نیز می زند که منظره بسیار عجیب و جالبی می سازند. دانشمندان اعتقاد دارند این رعد و برق در نتیجه اصابت سنگریزه ها، عناصر گازها و خاکستر ها ایجاد می شوند. این رعد وبرق بسیار جالب از عناصر سنگ های تیره و کدر به وجود می آید به همین دلیل نام انگلیسی آن Dirty Thunderstorm است.
نظرات شما عزیزان:
.: Weblog Themes By Pichak :.